Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o działalności leczniczej – proponowane rozwiązania.

Poselski Projekt ustawy o zmianie ustawy o działalności leczniczej wpłynął do Sejmu w dniu 27 kwietnia 2020 r. Natomiast 5 maja 2020 r., został skierowany do I czytania w Komisji Zdrowia.

Przedmiotowy projekt dotyczy skreślenia ustępu 2b w art. 59 ustawy o działalności leczniczej określającego tryb postępowania w przypadku, gdy samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej nie jest w stanie samodzielnie pokryć strat netto (ujemnego wyniku finansowego). Zmiana ta miałaby wejść w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia ustawy.

W pierwszej kolejności należy wspomnieć, że art. 59 ust. 4. ustawy o działalności leczniczej po nowelizacji w 2016 r., stanowił, że: „Jeżeli w sprawozdaniu finansowym wystąpiła strata netto kierownik samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej, w terminie 3 miesięcy od upływu terminu do zatwierdzenia sprawozdania finansowego, sporządza program naprawczy, z uwzględnieniem raportu, o którym mowa w art. 53a ust. 1., na okres nie dłuższy niż 3 lata, i przedstawia go podmiotowi tworzącemu w celu zatwierdzenia”.

W związku z powyższym, przepis ten po nowelizacji w 2016 r., przestał przewidywać możliwość zmiany formy organizacyjno – prawnej albo likwidacji samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej.

Jednakże na mocy ustawy z dnia 31 marca 2020 r., o zmianie niektórych ustaw w zakresie systemu ochrony zdrowia związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19 (Dz.U. z 2020 poz. 567) wprowadzono art. 9, który dodał do art. 59 ustawy o działalności leczniczej ust. 2a i 2b.

W obowiązującym stanie prawnym przepis art. 59 ust. 2b ustawy o działalności leczniczej brzmi następująco: „Po upływie terminu określonego w ust. 2a, podmiot tworzący wydaje rozporządzenie, zarządzenie albo podejmuje uchwałę o zmianie formy organizacyjno-prawnej albo o likwidacji samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej”.

Zmiana ta częściowo przywróciła rozwiązania usunięte poprzednią nowelizacją z 2016 r.  Ponadto wprowadzony ust. 2b. do art. 59 ustawy o działalności leczniczej otworzył drogę do komercjalizacji zakładów opieki zdrowotnej. Tym samym wywołując ogromne kontrowersje oraz obawy przez negatywnymi konsekwencjami związanymi z jego wprowadzeniem.

W oparciu o wprowadzony ust. 2b do art. 59 ustawy o działalności leczniczej możliwe staje się zbycie podmiotom prywatnym akcji lub udziałów w podmiocie leczniczym w formie spółki handlowej, tak długo jak Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego zachowuje pakiet większościowy tj. nawet 49 % akcji lub udziałów może należeć do podmiotów prywatnych.

Gdyby w przyszłości doszło do zmiany bądź uchylenia art. 6 ust. 9 ustawy o działalności leczniczej, który aktualnie w swojej treści zawiera zapis uniemożliwiający zbywanie podmiotom prywatnym akcji lub udziałów w podmiocie leczniczym w formie spółki kapitałowej z udziałem Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego, jeśli miałyby one utracić pakiet większościowy w spółce to szybka prywatyzacja zakładów opieki zdrowotnej uprzednio przekształconych w spółki handlowe stałaby się realnym zagrożeniem.

Mając na względzie powyższe, pojawił się sprzeciw wobec komercjalizacji i prywatyzacji ochrony zdrowia i w związku z tym został przygotowany przedmiotowy projekt. Projektodawcy stoją na stanowisku, że wprowadzony ust. 2b do art. 59 ustawy o działalności leczniczej umożliwiający komercjalizację podmiotów leczniczych było zwykłą pomyłką, którą należy jak najszybciej poprawić poprzez jego skreślenie.

Przedmiotowy projekt zdaje się wydawać jak najbardziej słuszny.

Autor:
Aleksandra Nowrotek
Aneta Kruk